Rood in de Raad 9 april 2024
Na de korte gemeenteraadsvergadering van vorige maand had de raadsvergadering van vandaag gelukkig meer om het lijf, met twee belangrijke onderwerpen.
Het eerste onderdeel van de vergadering was diep verdrietig. Met mooie woorden stond de burgemeester stil bij het overlijden van wethouder Arjan Wisseborn op 14 maart. Arjan was een capabele, vriendelijke en warme man die een gezin achterlaat. Dat maakt op iedereen indruk, zeker omdat zijn vrouw en zoons ook bij de vergadering aanwezig waren. Waar we soms stevig van politieke opvatting konden verschillen, en dat moet in de politiek: op persoonlijk vlak hebben we niets dan respect voor en warme herinneringen aan Arjan.
Na zo’n in memoriam, en een schorsing natuurlijk, is het best vreemd om dan weer “gewoon” te vergaderen, en dat was te merken. Niet in het minst aan de burgemeester die duidelijk niet in zijn normale doen was.
Toch was het belangrijk om de aandacht en focus bij de vergadering te houden. Immers, als laatste onderwerp van de vergadering werd de strategie Zonnevelden van het college besproken.
Met de omliggende gemeenten is in de Regionale Energie Strategie (de RES) afgesproken dat de gemeente Stichtse Vecht ook een bijdrage moet leveren aan het opwekken van groene energie. De gemeente heeft daarbij een opdracht geaccepteerd voor een bepaalde hoeveelheid in 2030 (0,1 TWh) en in 2040 (0,2 TWh).
Dat kan in onze gemeente met zonnepanelen of met windmolens of een combinatie daarvan.
Nu vindt bijna niemand grote windmolens mooi en is ook niemand fan van enorme velden met zonnepanelen. Daarom zouden wij het liefste zien dat onze doelstelling voor 2030 behaald wordt met zon op daken van kantoren en bedrijven.
Wat ons betreft is er maar één ding belangrijk en dat is dit college de afspraken haalt. De afspraken uit de RES.
Dat zou prima haalbaar moeten zijn met zon op dak, maar dit college krijgt dat niet voor elkaar. Verreweg het grootste deel van het eigen gemeentelijk vastgoed heeft nota bene nog steeds geen zonnepanelen op het dak. Doordat het college op dit vlak faalt, komen ze nu met een halfbakken strategie Zonnevelden, die in de vergadering werd besproken.
In deze strategie worden een drietal lokaties aangewezen waar zonnevelden zouden kunnen komen. Deze lokaties zijn aangewezen zonder vooroverleg met de betreffende grondeigenaren en om onze doelstelling te kunnen halen denkt het college 45 hectare (dat zijn 100 voetbalvelden) nodig te hebben. Dat betekent dat 100 voetbalvelden aan landbouwgrond moet worden opgeofferd omdat het college zijn doel niet haalt met zon op dak.
Maar veel belangrijker is die 45 hectare. Daar kunnen maar liefst 1000 woningen op worden gebouwd! Niet op dezelfde plek, maar als we toch 45 hectare landbouwgrond opofferen, kunnen we daar dan niet beter 1000 woningen bouwen? Ik snap dat je dan geen plek voor zonnevelden meer hebt, maar dat is prima op een andere manier op te lossen. Een oplossing die goed is voor de boeren uit Stichtse Vecht, maar vooral: eentje die een deuk slaat in de wachtlijsten.
Omdat het college halsstarrig vasthoudt aan haar eigen gekozen strategie om niet een paar windmolens te bouwen, moeten wij nu besluiten meer dan 100 voetbalvelden aan grond op te offeren. 1 molen = 7 hectare = 15 voetbalvelden. Dus met 6 a 7 molens, ergens langs het kanaal of de A2, krijgen we ruimte op echt iets te doen aan de woningnood.
Dus als we dan toch kennelijk 45 hectare kunnen vinden, dan kiest de PvdA om die 45 hectare grond anders in te zetten. Onze politieke keuze betreft drie prioriteiten: wonen, wonen en wonen.
Helaas pikken de meeste andere partijen in de raad dit niet op: zij willen zelfs geen onderzoek naar windmolens want zij zijn principieel tegen windmolens. Ook al kost dat veel grond en zijn de eigenaren van de aangewezen grondstukken helemaal niet van plan mee te werken.
De raad nam een strategie zonnevelden aan die waarschijnlijk geen enkel zonneveld oplevert. En geen windmolens. En geen hoognodige woningen. Dus wij stemden tegen. Het kan echt beter in Stichtse Vecht.
André Kooy